Raylar Ardı






Keşke bir tren olsaydım da
Toplasaydım sevdiklerimi vagon vagon
Her istasyonda bir sevdiğimi karşılasaydım.
Eklenseydi vagonların hep yenisi
Hiç bitmeseydi sonsuz olsaydı bu yolculuk.
Raylar, gelip geçireceğim güzel yıllarım,
Kömürlerim, acılarım olsaydı.
Olsaydı da...
Gelip geçerken o yıllardan yıllara
Küllerim, hep raylarıma takılı kalsaydı.

                          
   Betül Uluçay

 
Divit Atölyesi | Baş Üstü Edebiyatı